من آن مرغک بال و پر بسته ام
که از زندگی در قفس حسته ام
چنان عاجزم من زجور زمان
به تنگ آمده قلب بشکسته ام
در این غمکده تا به کی سرکنم
به امید اعجازی بنشسته ام
خدا گر زحکمت ببستی دری
ز رحمت تو بگشا در دیگری
به صبحی که چشمم همی باز شد
ببینم که از غم دگر رسته ام
(ر- کریمی راد)
:: بازدید از این مطلب : 381
|
امتیاز مطلب : 150
|
تعداد امتیازدهندگان : 33
|
مجموع امتیاز : 33